Hemels en hels weekend

Wat een weekend! Aan de ene kant was het geweldig, maar aan de andere kant ook verschrikkelijk!!
Vrijdag ochtend zijn we vertrokken naar de Gili eilanden. Maar daar ging nog een heel geregel aan vooraf... Eerst wilden we boeken bij bootmaatschappij 1, maar tijdens het boeken lazen we opeens reviews als "I thought I was going to die"... Op dit punt heeft mede vrijwilligster Wendy besloten niet meer mee te gaan, heel begrijpelijk. Het boekingsproces hebben we gelukkig vlak voor betaling nog snel af kunnen kappen, maar ik kreeg al wel mailtjes met bevestiging dus hebben we maar snel een cancel mail teruggestuurd. Na goed onderzoek te doen wilden we boeken bij zeer betrouwbare maatschappij 2, maar natuurlijk zaten deze al volgeboekt. Via de site konden we nog wel reserveren bij boot 3. Ze zouden ons dan ook nog op komen halen bij het hotel (we hadden maar het adres van de beachclub opgegeven voor het gemak, want die ligt vlak bij de grote weg), allemaal goed geregeld dus en dat voor de prijs van 1.100.000 rupiah (vrij gemiddeld voor alle boten die we gezien hadden). Toen we dit echter tegen Kadek vertelde was hij helemaal in shock; dat was veeeeeel te duur!! Hij kon voor ons wel een vriend bellen die bij boot nr 4 werkte en dat was veel goedkoper! We wilden boot nr 3 nog wel afbellen, maar het was buiten openingstijden dus konden we ze niet meer bereiken. Geen probleem! zei Kadek. We hadden nog niet betaald, dus dan is het in Indonesie heel normaal dat je gewoon niet op komt dagen! Hij zou ons wel brengen naar de boot, dus zouden we ook niet de kans lopen op de chauffeur van maatschappij 3 tegen te komen. Ik natuurlijk meteen in paniek, want ik had mijn mailadres en telefoon nummer opgegeven aan boot nr 3...
En dat heb ik geweten! Vrijdag ochtend 10 gemiste oproepen, paar smsjes en had zelfs nog een mail "complaint about your behaviour, very disrespectful, our driver waited an hour for you and you didn;t show up, you weren't even staying in the hotel you gave us the adress from" Nouja, blijkbaar toch niet zo normaal in Indonesie om niet op te komen dagen... Maar ik was al lang blij dat we niet ons echte adres op hadden gegeven!

En toen moest de rest van de reis nog beginnen! Nou is mijn maag niet erg bestand tegen schommelde dingen en heb ik in het verleden al veel last gehad van wagenziekte etc. Nou is de misselijkheid die ik vroeger in de auto op slingerwegen in de Alpen had niks in vergelijking hoe ik me op de boot gevoeld heb! O mensen lief, wat een hel!! Nu zijn we op de vrijdag ochtend vroeg vertrokken, toen de zee nog rustig was, waardoor ik de heenreis heb weten te overleven met alleen wat wankelende knietjes en een licht hoofd. Maar de terugweg... Toen snapte ik opeens waar de bijna dood ervaring reviews vandaan kwamen! Ik denk dat het lang geleden is geweest dat ik me zo belabberd heb gevoeld! Gelukkig ben ik goed geholpen door mijn vrijwilligsters, die me heel vriendelijk hebben voorzien van tissues, water en mijn tas hebben gedragen aangezien ik al amper op mijn eigen benen kon staan... Heel de maandag dus ook nog maar een uitziek dagje gehad. s Ochtends nog wel les gegeven, maar daarna weer snel naar bed gegaan en Disney films gekeken.

Verder was het op het eiland Gili Trawangan geweldig!! Prachtige stranden en geweldige villa (kingsize bed, giga woonkamer, prive zwembad en verse fruit shakes en pannenkoeken voor ontbijt wat voor ons werd klaar gemaakt). Dus we hebben lekker lui op het strand gelegen, hebben gezwommen in de zee en natuurlijk ook in ons eigen zwembad. Beide avonden zijn we gaan stappen (op t Gili Trawangan eiland is het elke avond feest). Heel gezellig! Ondanks dat we de locals af en toe gewoon weg hebben moeten beuken met ons ellebogen (die waren af en toe een beetje creepy, want ze komen naast je staan en blijven je aanstaren, blijven tegen je praten en geven niet op, maakt niet uit hoe hard je ze negeert) Gelukkig hebben we ook heel gezellig gekletst met Duitse, Engelse en Zwitserse toeristen!
Ook zijn we op snorkel tour geweest, super!! We hadden een prive boot (voor maar 5 euro extra, en op de andere boot zou je met wel 30 man zitten dus dat hadden we er wel voor over) en zijn 4 uur wezen snorkelen. Onze Indonesische gidsen hebben ons langs 4 geweldige snorkel plekken gebracht (eigenlijk zouden we er maar 3 krijgen, maar met 5 blonde lief lachende meiden kom je een heel eind). Zo veel verschillende mooi gekleurde vissen gezien! Zo'n beetje elke vis uit Finding Nemo heb ik wel voorbij zien komen, inclusief de schildpad!! Zo geweldig om tussen het prachtige koraal tussen scholen vussen mee te zwemmen! En de schildpadden waren echt gigantisch! We hadden eerst 1 grote gezien, dus wij al helemaal blij, maar op de laatste snorkel plek kwamen we een nog grotere tegen! Nu nog maar hopen dat onze foto's met de weg werp onderwater camera gelukt zijn...

Ik zal snel wat foto's toevoegen, maar die moet ik eerst nog even verzamelen van andere mensen hun camera, dus die volgen later!

Liefs!