Bezige bij

Afgelopen week zijn we weer druk bezig geweest!
Het les geven gaat steeds beter. Het voorbereiden van de lessen gaat steeds sneller omdat we beter weten hoeveel stof je nodig hebt om een les te vullen, welke materialen je nodig hebt en op welk niveau je de les moet geven. Ook betrap ik me er steeds vaker op dat ik de kinderen al bij hun naam kan noemen (schouderklopje voor mezelf, want die namen hier zijn echt lastig!). Nouja ik noem ze wel bij hun nickname, want hun echte naam is veel te lang! Gelukkig noemen alle kinderen elkaar bij hun nickname, dus dat scheelt.

Vorig weekend zijn we half Bali afgereisd met weer een groep van 5 vrijwilligsters. Vrijdag stonden we al om 02:00 uur (!) klaar om opgehaald te worden en naar Mount Batur gebracht te worden. Beetje jammer dat het busje pas om 02:45 kwam, maar hij kwam in ieder geval ! (we begonnen als punctuele Europeanen toch lichtelijk te twijfelen, maar ze nemen het hier niet altijd even strikt met tijd...) Waarom zou je zo vroeg gaan? denk jullie nu. Maar we moesten nog zo'n 2 uur rijden en vervolgens heel de vulkaan nog opklimmen om optijd te zijn voor de zonsopkomst van 06:15 uur... De gids had het tempo er goed inzitten bergopwaarts, dus binnen no time gingen onze lange mouwen en 3 van de 4 lagen kleding uit (het zou maar 6 graden zijn zeiden ze, maar ze hebben hier dus ook al een ander idee van wat koud is) En het was het waard! 2200 meter boven zeeniveau heerlijk uitgerust, ontbijtje met warme chocomelk erbij en genieten van het perfecte uitzicht!
Rest van de dag waren we, vrij logisch, best wel moe. Dus we hebben geluierd bij onze vaste relax plek: de Komune beach club.

Zaterdag uitstap nummer 2: de tanah lot tempel. Deze is gebouwd op rotsen in de zee en staat bij vloed dus gedeeltelijk onder water. Wij waren er, natuurlijk, bij vloed dus konden we de tempel zelf niet in aangezien de weg en naartoe door een nogal wilde zee werd versperd. Maar lekker gaan lunchen bij een surf-hang-out op het dichtstbijzijnde strand en vervolgens de tour doorgezet naar Kuta. Laura en ik zijn hier in onze eerste dagen al geweest, maar we wilden met z'n alle naar een mooi strand waar we een duik in de zee konden nemen. En wij vonden het helemaal niet erg om naar dit strand terug te gaan!

De zondag wederom een sportieve dag: een 4 uur lange wandeling gemaakt door de omgeving van Ubud. Nu ging het niet altijd even goed met alle verschillende mensen die allemaal de weg willen wijzen en hun zegje willen doen over de kaart, maar och dat hoort er nu eenmaal bij als je met een groep bent... 5 seconden later hebben we het ook gewoon weer gezellig dus wat maakt het dan ook uit wie de kaart leest. En we liepen te midden van prachtige groene rijstvelden, bomen waardoor het lijkt of je in de jungle bent en het kabbelende water van rivier Ayung, dus hoe kan je dan iets anders doen dan genieten.
Na al deze zeer sportieve activiteiten van het weekend vonden we dat we wel wat verwennerij verdient hadden en hebben we ons lichaam dan ook getrakteerd op een traditionele Balinese massage. Even een totaal zen momentje! Volgens mij is alles gemasseerd behalve mijn neus (wie wist dat je tenen en vingers ook een massage konden krijgen?), dus al mijn gespannen spieren waren naderhand weer zo soepel als maar zijn kon!

We hebben het weekend nog even verlengd tot en met de maandag middag. Samen met Emma en Mariëlle ben ik op de maandag ochtend namelijk nog naar de Warung van Kadek gegaan (waar we normaal altijd s avonds eten) omdat Kaden een heuse kookles voor ons in petto had. In 3 uur tijd meerdere porties nasi goreng, mie goreng, loempia's met zoetzure saus, cornfritters (een soort koekje van mais met wat knoflook ui en chili wat wordt gefrituurd, jumjumjum ik heb een nieuwe verslaving want deze dingen zijn beter dan chips!) en gefrituurde bananen gemaakt. O arme buik, wat zat ik vol! Nu alleen alles thuis nog zien te maken... Gelukkig hebben we een pakketje meegekregen met daarin de 3 sausen die in zo een beetje elk gerecht moeten (oestersaus, zoute soja en zoete soja), dus dat moet al een beetje helpen

Morgen avond zijn we uitgenodigd om bij Vicara (de roostermaker en administratieve manusje van alles van de school) te komen eten. En als toetje bakken wij Nederlanders dan natuurlijk een echte oud Hollandse appeltaart :) Dus dat wordt smullen morgen!

Maar eerst morgen ochtend onze eerste surf les zien te overleven...
Jullie horen hoe het gaat!

Veel liefs en kusjes